How Much You Need To Expect You'll Pay For A Good Sta je Zen Budizam?!
10. Meditiraj svakodnevno - meditacija je nešto što našoj duši treba. Nikada ne smemo preskočiti dan i trebamo se truditi što češće meditirati. To će ti pomoći da očistiš svoj um i ostvariš mir.
Iako ću se kasnije vratiti na ovo pitanje, hteo bih da ovde pobliže razmotrim jednu stvar koja je za psihoanalizu od presudnog značaja, to će reći — prirodu uvida i spoznaje koji dovode do preobražaja nesvesnog u svest.
U ovom duhu, svetovnjak P'ang izjavljuje: »Moja natprirodna moć i čudesna dela su dovlačenje vode i nošenje drva za vatru.«[two]
Tokom Drugog svetskog rata, došlo je do izvesnog gušenja japanskog zena, ali se od druge polovine twenty. veka uočava značajno oživljavanje. Poslednje decenije obeležene su sve većom popularnošću zena kod japanske omladine, impresionirane pozitivnim prijemom zena na Zapadu.[two]
Frojd je jasno sagledao da potiskivanje remeti čovekovo osećanje stvarnosti i da otklanjanje potiskivanja vodi jednoj novoj percepciji stvarnosti. Izobličujuće dejstvo nesvesnih težnji Frojd je nazvao prenosom; kasnije je H. S. Saliven istu pojavu nazvao parataksičkim iskrivljavanjem. Frojd je otkrio (najpre u odnosu pacijenta prema analitičaru) da pacijent analitičara ne vidi onakvog kakav je, već kao projekciju vlastitih iščekivanja, želja i nelagodnosti kako su prvobitno uobličene iskustvima sa važnim ličnostima iz njegovog (pacijentovog) detinjstva.
Osel Hita Tores je bio tek detence kad je Dalaj lama u njemu prepoznao reinkarnaciju tibetanskog duhovnog vođe.
Jedan drugi primer može se naći u različitoj upotrebi glagola i imenica u raznim jezicima, ili čak i među ljudima koji govore isti jezik.
Na zen je veoma uticala škola praznine, čiji je osnovni pojam šunjata. Prema rečima zen učitelja Dešimarua, praznina je stanje duha u kome možemo da udomimo čitav svemir:
Zen budizam je 520. godine utemeljio indijski redovnik Bodhidharma. Iz Kine se širi u druge dijelove istočne Azije gdje se inkulturira i stvara specifične lokalne inačice. U 13. stoljeću uveden je u Japan gdje je do 16. stoljeća značajno utjecao na sveukupni život, osobito na ratnički stalež samuraja.[one] Zen prihvaća doktrinu Buda-prirode raširenu u kineskoj mahayani te je cilj prakse otkrivanje izvornog stanja koje je suštinski stanje Bude i postizanje direktne percepcije stvarnosti.
” “Budha je rekao: moje učenje je misliti mišljenje nemišljenjem, govoriti govor negovorenja, vježbati disciplinu nediscipline.” U ovom duhu Fu Daishi napisao je pjesmu:
Ove »medveđe košulje« dvadesetog stoleća, koje su u vezi s Jevrejima here oživele legendu o »ritualnom ubistvu «, time su, zapravo, projicirale jednu od svojih najdubljih žudnji: ritualno ubistvo. Najpre su izvršili ritualno ubistvo Jevreja, zatim stranog stanovništva, pa i samih Nemaca, a na kraju su poubijali svoje žene, decu i sebe exact same u konačnom obredu potpunog uništenja.) Postoje mnogi drugi, manje arhaični, religiozni oblici stremljenja prečovečanskoj sjedinjenosti s prirodom. Mogu se naći u kultovima u kojima se pleme poistovećuje s nekom totemskom životinjom, u religioznim sistemima posvećenim obožavanju drveća, jezera, pećina i si., u orgijastičkim kultovima čiji je cilj izopštenje svesti, razuma i savesti. U svim ovim religijama sve to je ono što se tiče vizije čovekovog preobražaja u prečovečanski deo prirode; »sveti čovek« (recimo šaman) jeste onaj koji je najdalje otišao u ostvarivanju svog cilja.
A onda, kad sam napunio šest godina, odveden sam u manastir Sara Džej u Karnataki, na jugu Indije, gde sam morao da počnem da učim da postanem monah kao lama Ješe.
U dinastiji Sung se smatralo da majstorstvo čan umetnika može da dođe do izraza u jednostavnim pokretima, prizorima i zvucima. Prosvetljeni stihovi, spontani crteži jednobojnim tušem, slike i slobodni kaligrafski potezi Tang majstora spadaju među najranije primere čan umetnosti u Kini. Slike, naslikane nepravilnim stilovima »isprekidanog tuša« ili »rasutog tuša« dostigle su vrhunac počev od vremena pozne dinastije Tang, preko dinastije Sung pa do dinastije Juan, a najpoznatiji umetnici bili su Liang K'ai, Mu-či, i Ju-čien.
Ako mu se želja ne ispuni, razbesni se, a njegov bes ima za zadatak da (posredstvom oca i majke) prisili svet da se saobrazi njegovoj želji. Normalnim razvojem deteta ovaj stav se polako pretvara u zreo stav svesti o stvarnosti i u prihvatanje stvarnosti, njenih zakona, pa, dakle, i prihvatanje nužnosti. Kod neurotične osobe uvele zapažamo da nije dospela do ove tačke da se nije odrekla narcisoidnog tumačenja stvarnosti. Ona uporno tvrdi da stvarnost mora odgovarati njenim zamislima, a kad shvati da nije tako, reaguje ili porivom da stvarnost prisili da se saobrazi njenim željama (to jest, da postigne nemoguće) ili osećanjem nemoći (jer nije u stanju da postigne nemoguće). Predstava slobode koju ova osoba poseduje jeste predstava o narcisoidnoj svemoći (bez obzira da li je osoba toga svesna ili nije), dok potpuno razvijena ličnost slobodu shvata kao spoznaju stvarnosti i njenih zakona, kao delanje u okviru zakona nužnosti plodonosnim povezivanjem sa svetom putem poimanja sveta vlastitim mislima i osećanjima.